زنبورها می توانند در هر نوع پناهگاهی مستقر شوند و تا زمانی که از آب و هوا در امان باشند عسل تولید کنند.
در هر فصلی که باشد، برای اطمینان از بقای زنبورها، نگهداری از کندوی عسل شیراز همیشه به خوبی مهم است.
اگر در بهار و تابستان کلنی ها بسیار فعال هستند و در پایان فصل محصول می دهند، در زمستان استراحت است و کلمه کلیدی آن آرامش است.
این به این معنی نیست که کندو را بدون مراقبت رها کنید، بلکه باید هر از چند گاهی به آن نگاهی بیندازید: سقف، دیوارها… نکته اصلی این است که صدا ایجاد نکنید یا بیش از حد حرکت نکنید تا عجله نکنید.
زنبورها اگر تعداد زیادی زنبور مرده را کشف کنیم، نیازی به وحشت نیست، در این دوره طبیعی است.
مرگ طبیعی در زمستان آنها را لمس می کند و می توان در 3000 مرگ در سه ماه حساب کرد.
برای بهداشت کندو، خلاصی از اجساد با قلاب ارجح است ولی واجب نیست.
در فصل زمستان، اگر برف بارید، خطری برای کندو زنبور عسل وجود ندارد، زیرا برف نفوذپذیر است و امکان گردش هوا را فراهم می کند.
از طرفی نباید اجازه داد یخبندان وارد شود که برعکس برف است و مانع تنفس زنبورها می شود.
خطری که برای زنبورها در زمستان وجود دارد این است که یک پرتوی ساده از آفتاب می تواند باعث شود که کندو زنبور عسل را ترک کند.
اگر روی برف فرود بیایند می میرند. همچنین برخی از زنبورداران ترجیح می دهند در ورودی کندو کاشی یا تخته قرار دهند.
بنابراین زنبورها تنها با احساس گرمای هوا و اینکه با پرتوهای خورشید اشتباه نمی گیرند از آنجا بیرون می آیند
در ابتدای بهار است که به بازدید بهاری از کندو می رویم.
به طور خاص، ماه مارس، فلور شروع به تنوع می کند و این نشان دهنده از سرگیری فعالیت توسط کارگران است.
زنبورهای زمستانی به پایان عمر خود می رسند و به زودی کلنی زنبورهای کمتر و کمتری دارد.
بنابراین، ملکه نقش خود را از سر خواهد گرفت و کارگران جدیدی خواهد ساخت.
برای سفر بهار بهتر است روزی با دمای مناسب انتخاب کنید.