فرش عنصری جدایی ناپذیر در فرهنگ شرق است. روی فرش راه می روی، روی فرش می نشینی.
در روز با پاهای ضربدری نشستن، غذا بر روی آنها خورده می شود و شب ها به عنوان محل خواب عمل می کنند.
آویزان به دیوار، آنها نه تنها تزئین می کنند، بلکه در برابر گرما و سر و صدا نیز عایق می شوند.
هر مسلمانی سجاده گلدوزی شده به خود را دارد، سجاده های نماز در هر خانه و اداره، در هر اتاق بیمارستان و اتاق انتظار در نزد پزشک وجود دارد، آنها را در فروشگاه ها و حتی در هواپیما پیدا خواهید کرد.
برای قرن‌ها، فرش‌های بافته شده در شرق، پارچه‌هایی با روح برای ساکنان آن بوده است.
اسلام به زیور آلات آنها معنای مذهبی و قدرت معجزه آسایی بخشید. همین بس که به قالی های پرنده شناخته شده از افسانه های ایرانی که مجهز به زاهدان، شیوخ و حتی خود ملک سلیمان بود، بسنده کرد.
قالیچه های ایرانی که قالیچه باغ نامیده می شوند، شبیه باغ های قرآنی بهشتی است که پیروان خدا در آن منتظر زندگی سعادتمندی هستند.
باغ هایی که به صورت شماتیک با ترکیب بندی مرکزی بر روی پلان مربع ارائه شده اند، نمادی عمیق دارند.
این یک ماندالا، بازتابی از کیهان است که تمام فرآیندها را از طریق اعداد و هندسه کنترل می کند.
نقوش رایج سرو درختان سرو است که در ایران نماد عشق و زندگی محسوب می شود. سیلوئت سرو زنی چادری است.
بنفشه و سنبل مو هستند، گل رز در غنچه لب است. گل رز گشوده محبوبی است که بلبل برایش آواز می خواند.
بر روی فرش‌ها آثاری از تمدن‌های کهن، اسطوره‌ها، افکار و احساسات خالقان و همچنین نقوشی که مستقیماً از طبیعت گرفته شده‌اند، می‌بینیم.
نقوش و نقوش زیور آلات بسته به منطقه و گروه قومی متفاوت است.
صرف نظر از اینکه از کجا آمده اند و چه چیزی را نمایندگی می کنند، همه آنها زیبا هستند.
